تعیین سیاست هماهنگ تولید و سفارش در زنجیره ای شامل یک خریدار و یک فروشنده با تقاضای تصادفی

هماهنگ سازی، یکی از ارکان مهم در مدیریت یک زنجیره تامین به منظور افزایش توان رقابتی، برای باقی ماندن در بازار می­باشد. هماهنگ سازی بر اساس مذاکره برای تدارک و تولید در زنجیره خریدار- فروشنده، از مباحث مورد توجه تحقیقاتی به خصوص در سیستمهای نوین می­باشد. روش­های مختلفی همچون تخفیف، کمینه سازی متغیرهای تابع هایی که هزینه­های کل زنجیره رادر بر گرفته­اند و مواردی از این نوع توسعه داده شده است. در این مقاله، مدلهای ریاضی جهت مدلسازی تصمیمات مستقل و توام اعضاء زنجیره­ای شامل یک خریدار و یک فروشنده به منظور تعیین اندازه اقتصادی سفارش و تولید با تقاضای تصادفی ارائه شده است. مقاله حاضر، به دنبال گسترش سازوکاری جهت مذاکره و انتخاب بهترین تصمیم از بین تصمیمات خلق شده در طی فرایند تصمیم گیری است. روش پیشنهادی بر اساس سازوکار تخفیف می­باشد و مدلهای خلق و ارزیابی پیشنهاد به منظور مذاکره بین اعضاء زنجیره برای هر یک از آنها تشریح شده است. همچنین نتایج عددی ارائه شده، بیانگر عملکرد موثر مدل و سازوکار هماهنگ سازی با توجه به تغییر در پارامترهای تصمیم گیری است.